‘Exposed Landscapes’
Tineke van Veen (1955, Den Haag) onderzoekt de verstoorde relatie tussen mens en natuur, meer specifiek onze ervaring met ‘post-human’ landschappen door radioactieve straling. Deze nucleaire straling vormt een bedreiging die we niet met onze zintuigen kunnen waarnemen, je voelt, ziet, hoort of ruikt het niet. Hoe verhouden wij ons tot deze landschappen? Ze reisde af naar onder meer Fukushima (Japan) en Vaujours (Frankrijk) en documenteerde daar het landschap en ontwikkelingen. De fotoseries en films die hieruit volgden vormen een interpretatie van een vervreemde werkelijkheid.
Tineke studeerde beeldhouwen aan de Koninklijke academie voor beeldende kunst in Den Haag en volgde later een MA-studie Film en Fotografie aan de Universiteit van Leiden. Haar onderzoek en praktijk draaien om het concept ‘je veilig voelen’. Sinds 2012 ligt de focus van haar werk op het nucleaire landschap. Ze heeft altijd een soort beeldhouwers mentaliteit gehouden, een passie om dingen met je handen vorm te geven, welke ze combineert met fotografie en film. Zo bouwde ze onder meer haar eigen fotocamera met een lens uit een verrekijker en bewerkt ze deze fotoafdrukken, zoals te zien is in de serie ‘Exposed Landscapes’.